Beste familie, vrienden en kennissen, September 2024
Na 3 maanden lang kinderen om ons heen te hebben gehad is net weer de school begonnen. Eigenlijk best lekker om even weer terug te komen in een ritme. Grappig dat je aan het eind van het schooljaar uitkijkt naar de vakantie en aan het einde van een lange vakantie weer uitkijkt naar structuur, onder andere dus school.
De kinderen keken er met gemengde gevoelens naar uit. Onze Tomika kon niet wachten om voor het eerst naar school te mogen. Hij gaat nu naar klas 0, spelenderwijs leren leren. De voorbereidingen daarvoor waren natuurlijk helemaal leuk want hij kreeg een nieuwe tas, volle etui, mooie broodtrommelen beker. Ook voor de andere kinderen is dat meestal wel een goede motivatie om school leuk te vinden, want alle schoolattributen moeten ze van thuis mee nemen. Dus vorige week heb ik de winkels leger gemaakt want voor 11 kinderen schriften, pennen, kaften, gummen, puntenslijpers, kleurpotloden, passers enz enz inkopen is een heleboel. De kassiere maakte nog een grapje: heb je voor een heel weeshuis ingeslagen? Hij keek er vanop toen ik zei dat dat ongeveer wel zo was.
De vakantie is voorbij gevlogen. We hebben echt van het niks doen mogen genieten. Gewoon lekker pannenkoeken bakken buiten op de skottel Braai, avondeten picknickend op een kleed. Heel veel knutselen, kleuren armbandjes knopen, met de meiden een tut avondje van nagellak opdoen tot massages. De kinderen vinden het heerlijk om je te helpen met koken. Zo probeerden we ze allemaal aan de beurt te laten komen om te koken. Zo kan je ze ook nog wat extra aandacht geven.
Ook mochten de kinderen genieten van de vakantiebijbelweek in Abod. Een van die dagen ging over bang zijn. Precies de dagen ervoor had ik een lange nacht met Gabici die vreselijk bang was. Dit hebben er meerdere als ze net thuis zijn geweest. Ik kreeg haar dit keer niet rustig, dus heb ik haar uit bed gehaald en zijn we op mijn bed gaan zitten. Het gordijn stond open dus konden we naar buiten kijken.
Vloog daar net een krijsende uil voorbij. Hier schrok Gabici vreselijk van. Maar toen ik haar ging uitleggen dat dat een Mama uil was die nu eten voor haar jongen aan het zoeken was, luisterde ze aandachtig. Ik vertelde dat de mama druk bezig was om voor haar jongen te zorgen. Scherp zei ze: ‘Mijn mama zorgt ook alleen maar voor mij.’. Ik vroeg haar wat ze daarmee bedoelde. ‘Nou, mijn mama geeft ons wel eten en zorgt dat we schoon zijn, maar ze zorgt niet echt voor mij. Tante Sandra u zorgt veel meer voor mij. U zorgt echt voor alles. U zorgt ervoor dat ik me fijn voel, u zorgt ervoor dat ik goed mijn best doe op school, u zorgt ervoor dat ik sorry zeg zodat mijn hart niet meer zo zwaar voelt, u knuffelt mij’. Daar was ik echt helemaal stil van! Deze mooie meid, waar niet iedereen veel geduld meer voor heeft omdat ze echt een uitdaging is. Ze kon zo mooi verwoorden waar wij, als Kerub, voor staan! Daarna hebben we met elkaar gebeden en zij bad dat God maar haar mama moest helpen om niet alleen als een Mama-uil voor haar te zorgen, maar nog veel meer voor haar te zorgen. Dit zijn van die mooie momenten.
Van de week mocht ik weer een gezin bezoeken, waarbij de kinderen heel vaak alleen gelaten worden. De woonsituatie is vrij goed, maar helaas de omstandigheden niet. Moeder is ziek en moet worden behandeld. Vader werkt dus kan niet voor de kinderen zorgen. Helaas heeft de moeder meerdere kinderen buiten deze 2 kinderen om die niet bij haar wonen, waar ze niet naar omkijkt. Dus de situatie is niet alleen de ziekte, het is ook de houding van de moeder. We moeten nu beslissen of we deze 2 kinderen bij Kerub opnemen. Normaal is deze beslissing zo genomen, maar wij hebben eigenlijk maar 1 plekje over. 2 kinderen erbij betekent dat we over ons limiet gaan van 12 kinderen. Willen jullie voor ons bidden dat we de juiste beslissing mogen nemen voor dit gezin, maar ook voor ons als Kerub.
Ook willen ik jullie vragen voor ons te blijven bidden. Dat we liefde en geduld mogen ontvangen van God dit werk door te zetten. Of het financiële gat gedicht mag worden. Dat de kinderen gezond mogen blijven deze winter.
Vriendelijke groetjes,
Gyurika, Barbi, Elena, Krisztina, Lórika, Gábici, Katika, Beáta, Zsoltika, Tomika en Krisztián.
Attila, Sandra, Anna, Róbert en Júlia.