Beste familie, vrienden en kennissen,
Als alles gewoon lekker loopt dan is het altijd weer een klus om te gaan zitten en erover te schrijven.
Soms lijkt het gemakkelijker om te klagen dan te prijzen.
Het mag ontzettend goed gaan bij Kerub. Mijn collega’s werken heel zelfstandig en doen alles voor de kinderen, de één wat meer dan de andere. Het is fijn om niet zo’n baas te zijn die altijd boven op ze moet zitten. Ze zien wat er gedaan moet worden in en rond het huis, maar vooral wat de kinderen nodig hebben. De één is iets strenger dan de andere, maar dat compenseert weer naar de kinderen toe.
Met de kinderen gaat het ook goed. Ze gaan naar school, zijn gelukkig maar weinig ziek en kunnen weer heerlijk buiten spelen. Zoals jullie op de facebook pagina van Roki hebben kunnen zien, hebben we zelfs al buiten gegeten en gestudeerd. Heerlijk die vrijheid. Misschien is het voor julie leuk om wat over de kinderen te horen, ze een beetje beter te leren kennen. Als jullie ze zouden bezoeken zouden ze heel vrij en vrolijk naar je toe komen en al je vragen beantwoorden, dus doe maar net alsof je langskomt, je ze op je schoot ziet zitten en je vrolijk hun slaapkamer laten zien. We beginnen gelijk maar bij de kleinste van het stel. Onze kleine ondeugd Krisztian, echt een doerak! Hij is net 4 jaar geworden, maar vindt zichzelf al veel groter. Hij is eigenlijk het liefste de hele dag buiten, het maakt hem niet uit of hij daarvoor zijn schoenen vindt of niet, hij gaat desnoods op zijn sokken lekker
fietsen. Hij heeft van die buien waar hij heel stoer loopt en overal aan zit, of alle kinderen even een duwtje geeft, gewoon voor de lol. Als hij dan een duw terug krijgt, dan komt het kleine jongetje weer te voorschijn, want dan zet hij het heel hard op een brullen. We moeten ook goed op hem letten, want hij is zeer ondernemend. Maar wat wij echt ontzettend mooi aan hem vinden is dat hij uiteindelijk heel goed luistert. Hij zegt dan ook echt: Oké tante Sandra ik zal het niet meer doen…..en doet het dan ook niet meer! Doerrakker nummer 2 is Tomika. Ook hij is 4 jaar, maar hij is echt ouder dan de kleinste en dat moet ook echt dagelijks gezegd worden tegen de kleinste! Op school schijnt hij goed zijn best te doen en is hij een rustig ventje. Thuis is hij ook stilletjes zijn gangetje aan het gaan en moet je opletten of hij niet iets uithaalt. Absoluut niet uit stoutheid, maar omdat het allemaal zo interessant is. Hoe werkt de afstandsbediening, het fietsbandventieltje, hoe kan je de wasmachine knopjes eruithalen? enz. enz. Verder fietst hij het liefst de hele dag, al is hij nu ook erg graag op de trampoline. Een wat rustiger ventje is Zsoltika, 5 jaar. Hij kan echt de hele dag alleen spelen met 2 of 3 autootjes. Maar daarnaast kan hij ook heel goed met de meiden meespelen, hij natuurlijk als de baby. Op school zit hij in de voorbereidingsklas en hoopt hij volgend schooljaar naar de grote school te gaan. De laatste tijd is hij erg ondeugend volgens de juf, maar we houden het er maar op dat hij het gehad heeft op de kleuterschool en aan de grote school toe is. Verder luistert hij goed en doet alles in een lekker rustig tempootje. Gabici van bijna 7 jaar, doet het op school allemaal in haar eigen ritme, eigen methode, wat de juffrouw niet altijd even waardeert. Volgens de juf moeten we harder met haar werken. Maar wij zien haar als een rustig meisje, die je gewoon haar gang moet laten gaan. Ze doet geen vlieg kwaad en komt er wel. Ze zit nog maar in de voorbereidingsklas, dus heeft ze nog even de tijd om mee te komen. En zo niet, dan is dat ook goed. Dit lieve meisje kan de hele dag alleen spelen met een pop en een serviesje. Ze kookt de lekkerste dingen voor je. En als ze potloden en papier in handen krijgt fabriceert ze hele kunstwerkjes voor je. Toen ze net bij ons kwam was ze heel moeilijk met eten, maar nu zijn we super trots op haar en eet ze eigenlijk bijna alles. Eén van de klasgenootjes van Gabici is Katika die volgende maand ook 7 jaar hoopt te worden. Zij is ook een rustig meisje met af en toe wat meer pit als ze ziet dat er onrecht wordt aangedaan aan wie dan ook. Dan hoor je haar beredeneren en in de bres springen voor het slachtoffer. Dit is een mooie eigenschap. Ze heeft nog wat moeite met haar eigen gevoelens uiten, maar daar werken we hard aan. Ze is een echte gezelschaps meid. Ze houdt van samen spelletjes spelen, Met haar vriendinnetjes met de poppen spelen of heerlijk rondjes fietsen met de jongens. Op school levert ze echt bijna perfect werk af, dat ontzettend mooi om te zien!
Beata is ook een klasgenootje van de twee meiden. Ze heeft ons allemaal zeer verbaasd. Toen ze de school begon hadden we onze twijfels of ze het wel zou redden. Nou, redden doet ze het zeker, ze gaat zelfs zo hard in haar ontwikkeling, dat wij vaak met open mond naar haar staan te luisteren! Ze is slim en heeft erg snel door wat ze moet weten! Haar fijne motoriek moet wel nog flink bijgestuurd worden, maar ik zie vaak dat het ook te maken heeft met het onzin vinden en het gewoon niet willen doen. Ze loopt de hele dag rond. Af en toe speelt ze, maar is het liefst bij de volwassenen. Spelletjes spelen vindt ze ook erg leuk, maar ga geen memory met haar spelen, want dat zal je zeker weten verliezen!
Lorika is de enige jongen in de school van Abod. Hij wordt volgende maand alweer 8 jaar. Hij houdt van lekker op zijn kamer spelen, vooral met de oudste jongen van het stel. Samen spelen ze dan een dag lang met de autootjes of bouwen hele interesante huizen of auto’s van lego. Op school doet hij het ontzettend goed. Hij is zeer ambitieus en dat is goed te merken in zijn werk! Hij vindt het heerlijk om bij mannen te zijn die wat repareren in of rond het huis en als het even kan vraagt hij ze de oren van het hoofd. Lorika kan eigenlijk heel gemakkelijk omgaan met iedereen. Al baalt hij er wel eens van dat er geen jongens zijn op zijn school en hij altijd rondom meiden moet zijn.
Elena gaat met sprongen vooruit. Ze is nu bijna een jaar bij ons en hoopt deze zomer 9 jaar te worden. Op school had ze echt ontzettend veel om in te halen, maar dat doet ze bijzonder goed. Ze gelooft alleen absoluut niet in haar zelf als het om schoolwerk gaat en dat geeft behoorlijk vaak tranen. Ze moet om haar achterstand in te halen dan ook extra werk doen en dat is natuurlijk niet altijd even leuk, als je anderen om je heen ziet spelen. Elena houdt heel erg van spelletjes spelen. Maar ook, net als haar zusje, houdt ze van knutselen en is heerlijk kreatief! Buiten skeeleren of fietsen vind ze ook erg leuk om te doen. Ze vindt dat ze wel wat meer vrijheid mag hebben en ook, net als de oudsten, op de weg mag fietsen. Hopelijk kunnen we dat binnenkort eens gaan bekijken. Krisztina is het klasgenootje van Elena. Het zijn niet bepaald vriendinnen van elkaar, eigenlijk meer rivalen. Ze lijken altijd wel op elkaar te letten, maar samen spelen lukt absoluut niet. Krisztina is een zeer pienter meisje en doet het erg goed op school. Af en toe heeft de juf wat moeite met haar mond, maar na het hebben een goed gesprek met haar gaat het weer een tijdje goed. Ze is een goede hulp voor ons met de kleintjes, ze is echt zo’n oer moederkip die alles wel even regelt voor ze. De jongens beginnen wat zelfstandiger te worden, maar daar moet deze meid niks van weten! Krisztina telt ook de dagen af voor haar verjaardag, al moet ze nog een tijdje wachten, want ze wordt pas in september 9 jaar. Knutselen en met de poppen spelen vindt ze heerlijk, vooral als er levende poppen aanwezig zijn, zoals haar broertje Zsoltika.
Barbara is al een hele meid. Ze is deze winter 11 jaar geworden. Ze had voor kerst allemaal grote meiden kadootjes gevraagd, maar daarnaast ook nog een doosje lego Friends. Ze kan daar heel rustig mee zitten spelen aan tafel. Verder schommelt ze graag met haar oudere broer en daar kletsen over van alles en nog wat. Ze is ook echt een puber aan het worden: rolt met haar ogen als je iets zegt waar ze het niet mee eens is. Of helemaal niks doen en een beetje bij de volwassenen rondhangen. Ze houdt er van om ons te helpen, vooral als ze daardoor iets langer op mag blijven en even lekker bij kan kletsen. Barbara moet goed haar best doen om bij te blijven op school, maar dat doet ze prima. Roemeens leren is niet echt haar favoriete bezigheid, maar uiteindelijk doet ze het wel. Ze is een lieve meid en kan heel sociaal doen naar de andere meiden. De laatste van het stel Gyurika. Hij is inmiddels alweer 12 jaar en dat kunnen we echt heerlijk merken. Het ene moment ligt hij heerlijk op de vloer met de kleintjes met autootjes te spelen en het andere moment loopt hij met een boos gezicht door het huis, omdat er dan ook absoluut niets goed is rondom hem heen. Van de week heeft hij een mooi horloge kunnen kopen van zijn zakgeld. Daar is hij echt ontzettend trots op! Hij werkt graag voor een extra zakcentje en doet dat dan ook goed. Tegenwoordig zit hij op voetbal en is echt helemaal in zijn element. Hij heeft het er constant over, en dat voor een jongen die niet zoveel zegt! Het is erg leuk om hem zo te zien ontwikkelen tot een volwassen jongen.
Zo dat was het stelletje bij Kerub. Zoals ik al vaker gezegd heb is het een leuk, gebalanceerd groepje bij elkaar. Wij zijn daar heel erg dankbaar voor, want weten dat dit niet vanzelfsprekend is. Mischien dat sommige lezers constateren dat we op dit moment maar 11 kinderen hebben en dat de oudste, Tamas van 15 jaar, niet werd beschreven. Helaas hebben we afscheid van hem moeten nemen. Hij heeft verkeerde beslissingen genomen en neemt nog steeds vaak de verkeerde beslissingen, waardoor wij hem helaas naar huis hebben moeten sturen. Zelfs na meedere aanmaningen heeft hij niet voldoende laten zien dat hij wil veranderen. We blijven nauw contact met hem hebben, bellen hem eigenlijk elke week wel eens of hij belt ons. Ook zie ik hem bijna wekelijks en houd contact met de leraren. Hij heeft het moeilijk, nu hij niet meer bij ons woont. Willen jullie voor hem blijven bidden, zodat hij, misschien niet wonend bij Kerub, toch nog op het goede pad mag komen. Zo dat was het dan. Hopelijk hebben jullie even mogen meegenieten van deze kinderen. Als jullie de kriebels hebben gekregen om deze kinderen in levende lijve te ontmoeten…..altijd welkom!!
Vriendelijke groeten van ons allemaal,
Attila en Sandra