Lieve allemaal,
Het was alweer een hele tijd geleden, bijna twee jaar, dat wij voor het laatst onze werkzaamheden in het kinderinternaat Kerub in Abod (Roemenië) deden. Toen we weer in Nederland waren werd Ria ziek en dat traject heeft wel een maand of negen geduurd. Daarna blokkeerden de maatregelen rond Covid 19 elke planning voor ons om terug te gaan. Dat was voor ons een tijd van bezinning, want wat was de weg die God met ons wilde gaan?
We planden dat we 13 september 2021 weer zouden gaan en dat werd op geen enkele wijze tegengewerkt, beter gezegd alles naar deze datum liep voorspoedig. Daaruit concludeerden we dat God onze plannen wilde zegenen. Daar zijn we erg dankbaar voor. We zijn hier nu twee weken en we verblijven in het niet bewoonde huis voor de vrijwilliger, omdat we inschatten dat een verblijf in onze caravan met de strenge winters hier niet goed zou komen. Het bevalt ons tot nu best. We voeren hier heel veel klussen uit. Maar voornamelijk gaan we om met de kinderen en de leiding. We eten de lunch met de kinderen en daarna gaan we terug naar ons ‘huisje’. Vanmiddag was Barbi aan de beurt om haar schoolboeken te laten kaften.
 |
 |
 |
Dit betekent dat Ria het werk uitvoert en zij een knutsel doet. Heel gezellig dus. Vanmiddag was Lori er ook als jongen en hij komt dan bij Aart, als mannen onder elkaar, liggen als deze zijn rustpauze houdt. Lori ging tegen hem aan liggen en viel lekker in slaap. Kennelijk vindt hij het geluid van de hartslag geruststellend. Voordeel is dat Aart stil moet blijven liggen om Lori niet wakker te maken. Wel was er veel herrie van de andere kinderen die ook binnen wilden zijn, maar hij bleef gewoon slapen. Tijdens het maken van een nieuwe steel aan de bezem werd hij wakker en nam een deel van het gereedschap in ogenschouw. Bijna alle gereedschap heeft een hoek, dus had hij veel ‘pistolen’. Maar hij was hoorbaar en zichtbaar gelukkig.
Aart zou de beerputten van Kerub toegankelijk maken, omdat ze deze week leeggezogen zouden worden.
 |
 |
 |
Helaas moest hij na vier tegels al afhaken en loopt hij krom van de rugpijn. Dat is dus een streep door de rekening van de klussen die gedaan moeten worden. Hij is nu verplicht rust te houden en gebruikt pijnstillers. Gelukkig is het werk afgemaakt door de twee werksters, de ene dag Vera en de andere dag Irma. Omdat ze hier op het platteland zijn, werken ze in de tuin en hebben ze veel kracht en conditie. De beerputten zijn dus door hen toegankelijk gemaakt. Vrijdag kwam de tractor met giertank en zoog de beerputten leeg. Bleek dat ze na vier jaar nog steeds goed beerden en dat de inhoud nog lekker vloeibaar was. Ook de geur viel 100% mee.
Drie kinderen missen we hier. David is naar het vervolgonderwijs en verblijft nu in Lidia Home in Tirgu Mures. Leuk detail dat dit het kindertehuis is waar Sandra ruim 20 jaar geleden is begonnen en nooit meer terug is gegaan naar Nederland. Denk daar aan als je als vrijwilliger wilt komen. Grapje hoor. Ibolya is ook naar het vervolgonderwijs, maar dan in de buurt waar haar moeder verblijft. Hopelijk gaat dat goed, want we hebben de indruk dat ze haar moeder stuurt in plaats van dat haar moeder haar stuurt.
Tot slot nog een oproep:
Door persoonlijke omstandigheden heeft de vrijwilligster moeten besluiten tijdelijk terug te keren naar Nederland. Daardoor is Kerub nu zonder vrijwilliger en dat bevalt helemaal niet. Daarom een verzoek aan jullie of jullie iemand kennen die zich voor een bepaalde periode wil inzetten voor de organisatie van Kerub. Het is een kleinschalig christelijk kinderinternaat in een klein dorpje in Roemenië. De leiding is een Nederlandse en werkt zelf ook mee. Daarnaast werken nog 3 vrouwen in het huis met de kinderen. De kinderen hebben gewoon ouders, alleen zijn die niet bij machte om zelf voor de kinderen te zorgen. Deze kinderen krijgen een kans om uit de spiraal van ellende te stappen. Kerub zoekt iemand die als christen zich wil inzetten voor een bepaalde periode in de vorm van een diaconaal jaar of een stage. Man, vrouw, jongen, meisje of echtpaar, dat maakt allemaal niet uit. Je woont zelfstandig in een huis met een woonkamer annex keukentje, slaapkamer en douche met toilet. Verwarming d.m.v. hout gestookte kachel met verwarming in slaapkamer en douche. Het is hier niet makkelijk, want ze spreken hier Hongaars (totaal vreemde taal) en alle kinderen hebben een rugzakje, maar hunkeren naar liefde (van jou als doorgever liefde van God ook voor deze kinderen), aandacht en vertrouwen. Ben je geprikkeld door deze informatie of wachtte je op deze aanwijzing? Op www.roki.nl kan je een indruk krijgen. Wil je meer, neem dan via whatsapp contact op met Sandra Fekete (00 40 7 42 199 171). Eerst even een berichtje via whatsapp want ze heeft naast het kinderinternaat ook een eigen gezin. De rest volgt vanzelf. Weet je iemand, stuur dit bericht dan door.
Over twee weken krijgen jullie een vervolg op dit bericht. Willen jullie voor ons, de werksters en de kinderen van Kerub bidden?
Met hartelijke groet,
Aart en Ria van Rijssel