Hoi allemaal,
Na een maand hier te verblijven in Kerub, leek het mij leuk om mezelf voor te stellen aan jullie trouwe volgers!
Mijn naam is Sanne ten Brinke, 22 jaar oud en help sinds begin september in Kerub als vrijwilligster. Ik ben in juni afgestudeerd als verpleegkundige in Nederland en wilde graag eerst vrijwilligerswerk doen, voordat ik begin aan mijn verdere carrière.
De eerste maand is voorbijgevlogen en wat heb ik het hier naar mijn zin met de kinderen en de nanny’s. Het was aan het begin wel wennen, want Kerub ligt wat meer afgelegen van de grotere steden. Je bent direct op jezelf aangewezen, maar gelukkig werd ik welkom ontvangen door Sandra en haar familie, de buren, de nanny’s en natuurlijk de kinderen.
Hoe ziet mijn dag eruit?
Mijn dag begint meestal rond 13:00 uur en dan ontvang ik de kinderen vanuit school. De drie jongsten, ‘de drie musketiers’’ (Krisztian, Tomi en Zsolti) en de oudsten (Támas en Gyuri) gaan met de schoolbus naar school, de rest van de kinderen krijgt les in het klaslokaal dat aan het huis vastzit. We eten samen de warme maaltijd, bestaand uit soep en een tweede gerecht. De soep is hier een echte traditie en alles wordt hier ingestopt. Denk aan aardappel, doperwten, worst etc. En nog een leuk weetje: alles wordt hier gegeten met een lepel. Dat zou ik in Nederland ook wel willen!
In de eerste maand hebben we ook veel groenten uit eigen tuin gegeten, waaronder hele grote augurken. Dat wordt hier gewoon gegeten als bijgerecht, zoals een rauwkost in Nederland. Nog iets waar ik wel aan kan wennen 😊
Na het eten gaan de kinderen bezig met hun huiswerk en gaan de jongsten naar bed toe. Ik help zo ver ik kan, in verband met de taalbarrière, en houdt mij bezig met wasjes ophangen/opvouwen en de schoonmaak. Na het huiswerk is het tijd voor spelletjes doen, buiten spelen, tekenen etc. De kinderen vinden mijn meegebrachte spelletjes uit Nederland heel leuk en roepen de hele dag: ‘’Sanne, Skipbo? Sanne, Skipbo?’’.
Aan het einde van de dag eten we de broodmaaltijd en help ik met de kinderen naar bed brengen. Je kan je voorstellen dat er wel wat hulp te gebruiken is met twaalf rondrennende kinderen. Samen een boekje lezen of het hele doucheritueel, overal probeer ik zo goed mogelijk mee te helpen.
Nadat de kinderen in bed liggen, bespreek ik meestal samen met de nanny’s hoe de dag was en ga ik terug naar mijn eigen huis. Dit staat naast het verblijf en is van alle gemakken voorzien.
Je kan je voorstellen dat ik na zo’n dag lekker op de bank plof, maar…. eerst zelf vuur maken in het kacheltje, zodat het warm wordt binnen en een lekker kopje thee maken voor mijzelf.
Maar er is gelukkig ook tijd om het mooie Roemenië te ontdekken. Samen met Sandra’s familie en een sponsor uit Nederland zijn we naar ‘Salina Turda’, een mijn, geweest. Dit was heel mooi en indrukwekkend. We zijn daarna naar de ‘Cheile Turzii’ geweest. Dit is een klif en hier kan je erg mooi wandelen tussen de gebergten. Echt aan aanrader. We hebben de dag afgesloten met typisch Hongaars eten en dit was ook heerlijk. Soep in een kom van brood en kip met kaas, ham, champignons en knoflooksaus. En als toetje lavacake (Hè Róbert).
Kortom, mijn verblijf is hier tot nu toe zoals ik had verwacht en ik ben blij dat ik de komende maanden hier mag helpen. De liefde van de kinderen, daar doe je het voor! Ik heb nog nooit zoveel lieve knuffels mogen ontvangen, zoals hier!
Liefs,
Sanne